Op 12 juni maakten we bekend dat Dienst Terugkeer en Vertrek (DT&V) met een team, waarin ook directrice Rhodia Maas, mee zou lopen tijdens de Nacht van de Vluchteling. Ook zou ook het racistische politiekorps van Den Haag dat afgelopen maandag, een jaar na de moord op Mitch Henriquez, opnieuw repressief optrad, meelopen. We riepen op om uitdrukking te geven aan je afkeuring.
Dat laatste hebben veel mensen gedaan. In de week voor de Nacht van de Vluchteling werd het protest de organisatie, die verder weigerde op vragen en kritiek in te gaan, teveel: de teampagina’s van zowel de DT&V als de politie werden verwijderd. We kunnen nu melden dat het protest ertoe geleid heeft dat Rhodia Maas besloten heeft om niet mee te lopen met de Nacht van de Vluchteling. Deze informatie is afkomstig van een verslag van de slotbijeenkomst van ‘De Asielzoekmachine’ (die eigenlijk ‘De Deportatiemachine’ had moeten heten, maar dat terzijde). Ook tijdens deze bijeenkomsten was Rhodia Maas als verkoopster van het misdadige deportatiebeleid te vinden. De Nederlandse polder op haar best. In het verslag staat:
<< Directeur Rhodia Maas van Dienst Terugkeer & Vertrek vertelde gisteren tijdens de netwerkbijeenkomst dat zij zich – na intimiderende berichten en signalen – gedwongen zag af te zien van deelname aan De Nacht van de Vluchteling. “Jammer, want we moeten juist met elkaar in gesprek blijven. Dit beleid is onze gezamenlijke verantwoordelijkheid.” >>
Het is natuurlijk volkomen terecht dat protest Rhodia Maas ertoe genoopt heeft zich terug te trekken. Zelfs “gedwongen”. Rhodia Maas mag dat wat ons betreft best zo ervaren. Ze zou hier een les uit kunnen trekken, namelijk hoe het moet zijn om onder dwang iets te doen wat je niet wilt. Uiteraard gaat de vergelijking mank, want waar vluchtelingen met harde hand door politie en marechaussee de grens over worden gezet, kan Maas op diezelfde harde hand rekenen om zich te laten beschermen. Maar toch, het was voelbaar. Voor het overige is het natuurlijk geklaag van iemand die een terreurbewind voert en zichzelf graag in de slachtofferrol plaatst.
Maar terwijl Rhodia Maas afzag van deelname, deed Hans Faber nog wel aan de loop vanuit Rotterdam mee, weten we nu. Faber is directeur internationale aangelegenheden van de DT&V, een man die voortdurend over de wereld heen en weer vliegt om deportatiedeals te sluiten met landen als Guinee. Hij fungeert samen met Rhodia Maas op twitter als uithangbord voor de DT&V.
De reeks bijeenkomsten onder de noemer ‘De Asielzoekmachine is de laatste tijd een belangrijk onderdeel van hun propaganda. Als je nu de opmerking van Maas bekijkt die wij hierboven citeerden, zie je in een enkel oogopslag duidelijk wat het doel van deze ‘asielzoekmachine’-bijeenkomsten is: het medeplichtig maken van deelnemers aan het beleid, zodat vol kan worden gehouden dat dit een keuze is van ons allemaal. Het is “onze gezamelijke verantwoordelijkheid”, opdat ambtenaren van de DT&V en andere repressieve staatsinstrumenten daarmee de handen in onschuld kunnen wassen.
We vragen ons af wat deelnemende NGO’s bezielt om aan dit soort bijeenkomsten mee te werken. Wezenlijk zal hun bijdrage niets veranderen en de DT&V maakt er goede sier mee. Zo’n dienst kan nooit je gesprekspartner zijn. Datzelfde geldt voor de deelnemende IND, directeur Rob van Lint van die dienst zat er ook bij en kon enthousiast vertellen dat de verhoorkamers wat zullen worden opgepimpt om vluchtelingen te verleiden zich op hun gemak te voelen op het moment dat ze op hun hoede zouden moeten zijn. Immers, wie makkelijk praat kan vergeten dat de ambtenaar aan de andere kant van het bureau er op uit is om de kleinste vergissing aan te grijpen voor een afwijzing van het asielverzoek. Zoiets heet dan een “verbetering” en de bedenker zal er wel trots op zijn dat het idee door de IND wordt overgenomen.
Het is makkelijk praten in de salons van de Nederlandse polder, als je papieren voor verblijf hebt, maar de realiteit is dat al die organisaties zich laten gebruiken om de met bloed besmeurde handen van Maas en Van Lint te ontsmetten en het gezellig met elkaar eens te worden over de aanpak van ‘het vluchtelingenprobleem’. Ons kent ons. Voor je het weet loop je (de uitvoerders van) het beleid te verdedigen tegen hen die ertegen protesteren. Zo kun je worden uitgespeeld tegen mensen die in actie komen tegen al dat gladstrijken van de harde realiteit van opsluiting en deportaties wanneer hen wordt verweten dat zij “intimiderende berichten en signalen” afgeven. Wake up! Dat is net zoiets als zeggen dat mensen gedwongen het land uitzetten “hulp bij terugkeer” is.
De DT&V doet er bij monde van Maas de laatste tijd alles aan om zichzelf te verkopen als een instituut waarmee gepraat kan worden over verandering. Zo was Maas bijvoorbeeld te vinden in een ‘talkshow’ na afloop van de filmvertoning ‘Fit to Fly’ in het Nationale Toneel in Den Haag op 2 juni. Het Nationale Toneel tweette zonder gene na afloop: “’De nuance komt gelukkig steeds meer voor in het debat’, aldus Directeur Dienst Terugkeer & Vertrek na ‘Fit to fly’”. Dat die nuance volledig ontbreekt wanneer je als kind ‘s morgens om zes uur van je bed wordt gelicht voor een enkele reis Kamp Zeist – Geen Toekomst, zal de organisatoren een rotzorg zijn. Als wij maar genuanceerd kunnen debatteren.
In een andere poging om de mensonterende praktijken met de hulp van meedenkende organisaties glad te strijken, vond er op 10 juni een bijeenkomst plaats over ‘kinderen in terugkeerproces’ zoals dat zo mooi heet. Rhodia Maas tweette na afloop: “Mooie oogst aan verbetervoorstellen (…) wordt vervolgd!” Over de pas in gebruik genomen gezinsgevangenis op Kamp Zeist hoor je intussen niemand, of het moet de trotse presentatie ervan zijn op de website van de Dienst Terugkeer en Vertrek. Overigens gaat Rhodia Maas net als Hans Faber ook geregeld ongehinderd de grens over om deportatiezaken te regelen. Op 8 juni tweette zij: “Goed bezoek aan Griekse collega’s binnenlandse zaken. Gesprekken hoe (vrijwillige) terugkeer vorm te geven.” De lange arm van de DT&V rijkt ver.
Nederland ziet zichzelf nog altijd als EU gidsland op het gebied van asielbeleid. Dat blijkt ook uit de doelen die het zich heeft gesteld tijdens het EU voorzitterschap dat aanstaande vrijdag afloopt. Doelen, die helaas gehaald zijn, zoals de deal met Turkije en de oprichting van de Europese grenswacht met meer bevoegdheden dan Frontex had.
Meedenken met het Europees beleid gericht op het tegenhouden en deporteren van vluchtelingen, met zoveel doden tot gevolg, is het slechtste wat je kunt doen. Het legitimeert dit beleid. Het systeem laat zich niet veranderen, al zal het zelf een marginale kosmetische verandering presenteren als een grote positieve stap. Overlegpartners kunnen deze op hun beurt presenteren als hun verdienste en zeggen dat het de goede kant op gaat. Het wordt tijd dat ze daarmee ophouden. Artsen Zonder Grenzen gaf onlangs het goede voorbeeld door geen geld meer van de EU te willen aannemen. Wie volgt?
Er is maar een mogelijke goede verandering en dat is een einde aan het afsluiten van een deel van de wereld voor gepriviligeerde mensen die rechtstreeks profiteren van de nood aan de andere kant van de metershoge hekken met NATOdraad. Laten we daarom de zaken benoemen zoals ze zijn. Laten we niet om de waarheid heen draaien. Niet meelullen maar actie. Stop deportaties! Stop DT&V! En stop mee te werken met staatspropaganda!
Actgiegroep ‘Stop DT&V! Stop deportaties!’