Medewerk
ers van de Dienst Terugkeer en Vertrek zijn, samen met medewerkers van de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM), deze maand begonnen met het trainen van grenswachten uit Tanzania en de Democratische Republiek Congo. De training, die aan het African Capacity Building Centre van het IOM in Moshi (Tanzania) plaatsvindt, heeft nog ruimte voor grenswachten uit drie andere, nog te bepalen, Afrikaanse landen. In totaal moeten, op rotatiebasis, 100 grenswachten getraind gaan worden.
“De beambten worden getraind in immigratie en migratiegerelateerde onderwerpen met een specifieke nadruk op migratiemanagement”, aldus het persbericht van het IOM. Het geheel maakt onderdeel uit van het project ‘Enhancing Migration Management in African States through Capacity Building on Integrated Border Management and Countering Irregular Migration’, dat met 274.098 euro wordt gefinancierd door het Ministerie van Veiligheid en Justitie.
Jan Willem Konig van de DT&V zei over de training: “Het is de gezamenlijke verantwoordelijkheid van de internationale gemeenschap de uitdagingen te adresseren die samenhangen met irreguliere migratie en mensenhandel die het lijden en de dood van tienduizenden migranten veroorzaken.” Mooie worden die het hypocriete beleid van de EU moeten verdoezelen. Het is juist dat beleid, met het steeds verder opvoeren en militariseren van de grensbewaking aan de EU-grenzen en daarbuiten, dat vluchtelingendoden veroorzaakt. Mensen, vaak gedwongen te vluchten door redenen waar het Westen eveneens een grote rol in speelt, worden gedwongen steeds gevaarlijkere migratieroutes te nemen, worden vastgezet in onmenselijke omstandigheden als in Libische detentiecentra, worden gedeporteerd naar onveilige landen enzovoort.
De deze maand gestarte training past naadloos in het hierbij aansluitende, door de EU en EU-lidstaten steeds verder doorgevoerde beleid van ‘externalisering’ van grenzen. Een beleid waarbij derde landen, in de praktijk vooral Afrikaanse herkomst- en transitlanden voor veel vluchtelingen, onder druk worden gezet om als vooruitgeschoven grensposten voor de EU op te treden. Daarmee moeten vluchtelingen al tijdens hun reis richting Europa gestopt worden, het liefst zo ver mogelijk weg van de buitengrenzen van de EU, zodat EU-landen geen verantwoordelijkheid voor hen hoeven te nemen. Als ze maar uit het zicht blijven dan heeft de EU geen last van ze en is ook de internationale aandacht voor hun lot een stuk minder, zo is de gedachte.